Tak tuk tak tuk

Vıjjjt diye araba camından kaymıştım yine.


Yağ yakıyor motor, demiştim Bitli'ye.


Egosundan gelen yakıcı dumana bakıp.


Tak tuk ve tuk ve tak.


Asfalt deliniyor sandımdı.


Çekil kenara çocuk, kafanda bir topuk istemiyorsan.


Kendimi yola zor attım.


Boyum kadar topuklu ayakkabısı, kaldırımda izler bırakarak gidiyordu.


Yanlışlıkla üstüme basmadığı için şükrettim.


Elinde çantası bir o yana bir bu yana gider.


Bir sürü müvekkili var.


Hepsiylede samimi, bir bana kızar.


Hem Bitli gibi bitli de değil.


Hem onun gibi sesiz sedasızda yürümüyor.


Sordum Bitli'ye olmaz mı? Sevmez mi? Sümüğümü silmez mi?


Güldü:


-Git iki cam daha sil. Bacak kadar boyunla...... Git oğlum işine git.


Yine ışıklarda pusuya yattım, atladım ilk arabanın camına.


Bacak kadar boyumla........